1980′ nin soğuk Aralık ayında, dünyayı sallamak adına insanlık için küçücük benim için kocaman bir adım attım, ailemin yaşadığı istanbul topraklarına… İçlerinde büyük büyük teyzelerin ve halaların bulunduğu, anneanne dede gibi kavramların yer aldığı, kalabalık bir ailenin küçük kızı olarak ayak bastım dünyaya. Küçükcük bir eve sığdırdığımız kocaman bir ailemiz, kocaman sevgilerimiz oldu.
Sırayla emekledim, yürüdüm, koştum ve büyüdüm.
Emeklerken tanıştım sanatın her dalıyla. Balerin fotoğrafları süsledi odamın duvarlarını önce.
Sonra yürümeyi öğrendim ve bale yapmayı.
Yürürken düşmemek için sarıldım seramik sanatına. Yoğurmayı öğrendim dünyayı.
Ve gezmeye başladım koşa koşa… Üniversite okumak lazımdı, okudum. Anadolu üniversitesi Halkla ilişkileri bitirdim. İşletme okumasam eksik kalırdı. Başladım.
Ailemin gözlüğünden bakınca hep küçük kızları olsam da büyüdüm. Yuvadan uçma vakti geldiğinde, 2003 yılında evlenip, eşimin yanına Bursa’ya taşındım.
Yemek için yaşamanın, yaşamak için yemekten çok daha lezzetli olduğunu öğrendim. Mutfağımdan çıkan tazecik lezzetlere, mis kokulara bağlandım.
Koşarken tanıştım, dostlarla yapılan keyifli sohbetlerin sıcaklığıyla.
İki tutkumu; yemeklerim ile sohbetlerimi birleştirmek için kurdum yumurta sarısını. Daha çok dostum, daha lezzetli yemeklerim olsun diye.
Yorumlarınızla beni yalnız bırakmadığınız için şimdiden sizlere ve site oluşumunda beni destekleyen eşime sonsuz teşekkürler…